Ondanks hun vergelijkbare uiterlijk zijn ze niet gerelateerd aan kersen, behalve het feit dat ze allebei steenvruchten (steenvruchten) zijn. Zoals bij elke plant zijn er veel soorten koffieplanten, elk met zijn eigen kenmerken. Koffiekersen groeien in trossen langs de takken van de koffieplant. Als je echter vanuit puur biologisch oogpunt naar koffie kijkt, wordt dit beeld een stuk genuanceerder.
In plaats daarvan zijn het zaden van de koffiekers. De koffieplant is een fruitboom. De vruchten lijken qua uiterlijk op bessen. Ze beginnen groen en als ze rijpen, worden ze roder.
Een koffieboon is een zaadje van de Coffea-plant en de bron voor koffie. Het is de pip in de rode of paarse vrucht, vaak een kers genoemd. Net als gewone kersen is de koffievrucht ook een zogenaamde steenvrucht. Hoewel de koffiebonen technisch gezien geen bonen zijn, worden ze als zodanig aangeduid vanwege hun gelijkenis met echte bonen.
De vruchten; kersen of bessen, bevatten meestal twee stenen met hun platte zijkanten bij elkaar. Een klein percentage kersen bevat een enkel zaadje, in plaats van de gebruikelijke twee. De peaberry komt slechts tussen 10% en 15% van de tijd voor, en het is een vrij algemeen (maar wetenschappelijk onbewezen) overtuiging dat ze meer smaak hebben dan normale koffiebonen. Net als paranoten (een zaadje) en witte rijst bestaan koffiebonen voornamelijk uit endosperm.
Het korte antwoord is ja, koffiebonen komen van koffiekersen. Koffiekersen zijn een vrucht die groeit op koffiestruiken in tropische klimaten. De koffiekersen doorlopen een rigoureus proces voordat ze worden omgezet in koffiebonen. Wat we een koffieboon noemen, zijn eigenlijk de zaden van een kersenachtige vrucht.
Koffiebomen produceren bessen, koffiekersen genaamd, die felrood worden als ze rijp zijn en klaar om te plukken. De vrucht wordt gevonden in trossen langs de takken van de boom. De schil van een koffiekers (de exocarp) is dik en bitter. De vrucht eronder (de mesocarp) is echter intens zoet en heeft de textuur van een druif.
Vervolgens komt het parenchym, een slijmerige, honingachtige laag, die helpt de bonen te beschermen. De bonen zelf zijn bedekt met een perkamentachtige envelop genaamd de endocarp. Dit beschermt de twee, blauwachtig groene koffiebonen, die bedekt zijn met weer een ander membraan, de spermoderm of zilveren schil genoemd. De bonen die we roosteren, malen en zetten om koffie te zetten, zijn de zaden van een vrucht.
De koffieplant produceert koffiekersen en de bonen zijn de zaden erin. De koffievrucht is een felrode, kersachtige vrucht ter grootte van een druif die het zaad of de koffieboon in de vrucht beschermt. Koffiebonen zijn eigenlijk het zaad, of de put, van de vrucht die groeit op koffiebomen. De cascara-thee gemaakt van koffiekers wordt vaak geconsumeerd in Bolivia, vaak gecombineerd met een paar stokjes kaneel en aangeduid als"arme koffie”.
Het kan dus een goede optie zijn voor degenen die geen afstand willen doen van de koffieplant, maar de cafeïne en de kriebels willen verminderen. Dit Hawaiiaanse bedrijf pakte de ontstekingsremmende eigenschappen van de koffiekers op en ze gebruiken het vruchtvlees om hun koffie uitstekende gezondheidsvoordelen te geven en zelfs koffiekersensap te maken. Koffieplanten groeien binnen een bepaald gebied tussen de Kreeftropen en Steenbok, de bonengordel of koffieband genoemd. Er zit ook een cafeïnegehalte in de koffiekers, maar niet in dezelfde hoeveelheden als in de zaden, ook bekend als koffiebonen.
De theorie achter deze grove koffies is dat wilde dieren alleen de rijpste, lekkerste koffiekersen eten. Dus wat is de bottom line? Koffiekersen zijn de vrucht van de koffieboom, gemaakt van schil, vlees en koffiebonen. Inzicht in de methoden waarmee de koffie wordt verwerkt, maakt het gemakkelijker om uw smaakverwachtingen te verfijnen bij het kiezen van uw koffiebonen en een van de kenmerken waar u op moet letten bij het kiezen van uw enige oorsprong. De Home Barista Coffee Course 14-les videocursus over het zetten van constant geweldige koffie thuis.
De oude legende over hoe koffie werd ontdekt, is dat de Ethiopische herder Kaldi merkte dat zijn geiten plotseling veel energie hadden na het eten van koffiekersen. Peaberry-koffie smaakt anders dan de koffie van gewone bonen uit hetzelfde gewas, omdat de verschillende bonenvorm leidt tot verschillende roosteigenschappen. Kortom, dergelijke vluchtige stoffen zijn verantwoordelijk voor de minder aangename geur en smaak van groene koffie versus gebrande koffie. De gewassen methode, die het meest wordt gebruikt in de koffie-industrie, produceert koffie die helderder, zuurder en gladder is.
Tegenwoordig wordt de koffiekers gebruikt om verschillende producten te produceren, zoals boter, chocolade of zelfs sorbet, waardoor de koffierecepten voor fijnproevers naar een hoger niveau worden getild. Peaberry-koffie is doorgaans helderder zuur, complexer in de bovenste aromatische bereiken van het profiel, maar iets lichter van lichaam, dan koffie gemaakt van normaal gevormde bonen uit dezelfde batch. .
